استراتژی را می توان به عنوان مجموعه ای از اقدامات، از جمله مشخص کردن منابع مورد نیاز تعریف کرد که یک سازمان برای دستیابی به اهداف خاص خود دنبال می کند. در فرآیند برنامه ریزی استراتژیک، مدل تجاری باید شامل بیانیه چشم انداز و رسالت سازمان باشد:
• بیانیه چشم انداز، آینده نگر هستند یعنی وضعیت مطلوب یا ایده آل سازمان یا شرکت را توصیف می کنند و به این سوال پاسخ میدهند که ما به عنوان سازمان می خواهیم در چه موقعیتی باشیم؟
• بیانیه رسالت، هدف اصلی سازمان را توضیح می دهند، این که چرا سازمان به وجود آمده و برای رسیدن به چشم انداز خود، تلاش می کند چه کاری انجام دهد؟
• سپس مدل کسب و کار به این مسئله میپردازد که خلق ارزش توسط سازمان چگونه خواهد بود؟
• درک این مسائل کلیدی، به سازمانها کمک می کند تا چارچوبی برای تدوین استراتژی ایجاد کنند. پاسخ به سؤال ، چگونه به جایی برسیم، که می خواهیم باشیم؟
تغییر دراستراتژی سازمان ممکن است نیاز به تغییر در مدل کسب و کار داشته باشد.
کاوش بیشتر در رابطه با طرح تجاری مفهومی
طبق پژوهش های گسترده انجمن بین المللی گزارشگری یکپارچه (IIRC) در مرحله اول، مدل های کسب و کار بر روشی که سازمان ها برای ایجاد و تعریف ارزش پایدار مالی و غیرمالی در پیش می گیرند، تمرکز دارد. در مرحله بعدی، یک مدل کسب و کار منطق اساسی کسب و کار توضیح می دهد.
انجمن بین المللی گزارشگری یکپارچه (IIRC) از مفهوم “سرمایه ها” برای نشان دادن منابع و قابلیتهای سازمان برای ایجاد ارزش استفاده می کند. طبق تعریف این انجمن سرمایه های سازمان شامل منابع مالی، منابع تولید، منابع انسانی، روابط اجتماعی و تجاری سازمان، سرمایه فکری و منابع طبیعی است. اگر چه اهمیت نسبی هر سرمایه ای برای فرآیند ایجاد ارزش، در هر تجارت متفاوت خواهد بود،اما سازمان ها باید بدانند که چگونه این سرمایه ها با یکدیگر در تعامل هستند تا ارزش ایجاد کنند. یک مدل تجاری مبتنی بر نوآوری برای خلق ارزش پایدار به پیوندهای محکم بین منابع مالی، انسانی ، فکری و اجتماعی متکی است.
مدل تجاری باید طوری تدوین گردد که سیستم تخصیص سرمایه یعنی ورودی های کسب و کار شامل منابع مالی، منابع تولید، منابع انسانی، روابط اجتماعی و تجاری سازمان، سرمایه فکری و منابع طبیعی که به عنوان سرمایه ها از آنها یاد شد، و فعالیت هایی که بر روی آنها به واسطه سازمان با هدف ارزش آفرینی صورت می گیرد و هم چنین خروجی های سازمان که خود شامل خروجی های مالی، تولیدات سازمان، روابط اجتماعی و تجاری سازمان، تجربیات و سرمایه فکری است، در کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت به وضوح قابل ردیابی و تفهیم باشد.
مدل تجاری از آن دسته گزارشاتی است که باید برای طیف گسترده ای از استفاده کنندگان اطلاعات از جمله سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان، سازمان های دولتی و …. قابل فهم باشد.

در رابطه با فراهم سازی چنین گزارش شفاف و قابل فهمی، انجمن بین المللی گزارشگری یکپارچه IIRC یک چهارچوب گزارشگری یکپارچه (Integrated reporting framework) برای ترسیم چگونگی استفاده و دسترسی به منابع و سرمایه های مختلف در دسترس ارائه کرده است. نتیجه ارائه این چهارچوب که هزاران سازمان از آن استفاده کرده اند، دست یابی به ثبات مالی و توسعه پایدار بوده است.